بررسی آزمایشگاهی تثبیت کننده پلیمری پلی وینیل استات، بر فرسایش داخلی و مقاومت ماسه رس دار کائولینیتی
نویسندگان
چکیده
فرسایش داخلی یکی از متداول ترین عوامل شکست سدهای خاکی می باشد و با توجه به حجم عظیم آب ذخیره شده در پشت سدها، هرگونه تخریب یا گسیختگی در سدها منجر به عوارض مخربی چه از نظر مالی و چه از نظر جانی می شود. در راستای کنترل فرسایش داخلی و اصلاح خاک های مستعد فرسایش، نکته حائز اهمیت استفاده از تثبیت کننده های مدرن و ایمن به جای تثبیت کننده های سنتی و مضر می باشد. در این پژوهش از ماده پلیمری پلی وینیل استات جهت اصلاح فرسایش پذیری ماسه رس دار کائولینیتی استفاده شده است. بدین منظور ماسه رس دار کائولینیتی به صورت مجزا و سپس ترکیب با درصدهای مختلف پلی وینیل استات، در هدهای مختلف مورد آزمایش فرسایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که فرسایش پذیری ماسه رس دار کائولینیتی بسیار سریع می باشد که با افزودن پلی وینیل استات به آن، فرسایش به شکل قابل مشاهده ای کاهش یافته و از نظر کیفی فرسایش پذیری در گروه تقریبا و بسیار آهسته قرار می گیرد. ضمن آنکه افزودن پلی وینیل استات به ماسه رس دار کائولینیتی باعث افزایش 60 درصدی مقاومت فشاری آن گردید.
منابع مشابه
بررسی کاربرد خاک پوش های بیوچار، رس بنتونیت و پلیمر پلی وینیل استات بر برخی ویژگی های مکانیکی رسوبات بادرفتی
فرسایش بادی به طور جدی منابع آب و خاک را تهدید کرده و در زمینهای کشاورزی، یک مشکل زیستمحیطی جهانی شناخته میشود. با توجه به هزینههای سنگین کنترل فرسایش بادی و دشوار بودن شرایط کاری، انتخاب شیوههای اصولی و فنی در جهت تثبیت مناطق مستعد فرسایش، علاوه بر افزایش بازدهی کار در کاهش هزینهها نیز مؤثر خواهد بود. در پژوهش حاضر تأثیر خاکپوشهای رس بنتونیت، پلی وینیل استات و بیوچار خرما بر برخی وی...
متن کاملبررسی آزمایشگاهی تأثیر نانو رس و خاکستر بادی بر مقاومت فشاری ملات ماسه سیمان
اضافه کردن نانو مواد به همراه سیمان، از جمله راهکارهای بهبود خواص مکانیکی و ویژگیهای بتن و ملات، نسبت به نمونههای معمولی و رایج میباشد. در این تحقیق با اضافه کردن نانو رس تنها معادل 3% و 5% وزنی سیمان و همچنین 3% و 5% نانو رس به همراه 15% خاکستر بادی، نمونههای ملات ساخته شده و به مقایسه نتایج آنها با نتایج طرح مرجع پرداخته شده است. استفاده از نانو رس و خاکستر بادی، باعث کاهش مقاومت فشاری...
متن کاملبررسی آزمایشگاهی اثر الکتروهیدرودینامیک بر خشک شدن فیلم پلیمری پلی(وینیل استات)
با توجه به این که خشک کردن ازجمله فرایندهای مهم در مهندسی شیمی است و بهینه سازی شرایط خشک کردن علاوه بر صرفه جویی در زمان، هزینه های مصرف انرژی را نیز کاهش می دهد، در تحقیق حاضر بهبود سرعت خشک کردن و کیفیت فیلم های لاتکس پلیمری با استفاده از میدان الکتریکی به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش ها در داخل تونل باد و در حضور و غیاب جریان هوای محوری انجام گرفتند. میدان الکتریکی مستقیم با...
15 صفحه اولمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مهندسی عمران مدرسجلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۶۳-۷۲
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023